නෙලුම් කවි
නෙලුම් කවි යනු අතීතයේ ගැමියා විසින් ගොයම් පැළ සිටුවීමේදී , වල් ගැලවීමේදී භාවිතා කර ලද ඉතා අපූරු කවි වර්ගයකි. ජන කවි වර්ගයට අයත් මෙම සම්ප්රදායද විඩාව නිවා ගැනීමට යොදාගත් එක්තරා ආකාරය උප්පරවැට්ටියක් විය. අතීතයේ මුතුන් මිත්තන් වල් නෙලීම පැළ සිටුවීම ආදීය ඉතා ගරුසරු සහිතව කරන ලද චාරිත්ර විධි විය.
නමුත් අද වනවිට මේ සියලුම දේවල් යටපත් වී ඇත . එයට එක් හේතුවක්ලෙස යන්ත්ර සූත්ර භාවිතය පෙන්වා දිය හැක.මන්ද යත් අද වනවිට කාර්යබහුල ජීවිතය සමඟ පහසු මාර්ග අනුගමනය කරමින් යන්නට පුරුදු වී සිටී. නෙලුම් කවි වල ඇති විශේෂත්වය වන්නේ නෙලීමේ දී එක් අයෙකු මුල අල්ලා දෙන නෙලුම් කවිය අනෙක් අය විසින් සම්පූර්ණ කිරීමයි .උදා: මගුලට සෝබන ලෙසට යමල්ලාකුඹුරට දියවත ඇඳම වරෙල්ලාඇඳිවත උස්කර මඩට බහිල්ලාසුදු සලුපටියක් හුස බැඳපල්ලාමේ කවියෙන් අර්ථවත් වී ඇත්තේ නෙලීමේදී සැරසිය යුතු අකාරයයි.කුඹුරට දියවත ඇදම වරෙල්ලා යනු වැඩ කිරීමේදී පරණ ඇඳුමක් ඇඳ පැමිණන ලෙසයි.වල් පැළ ගලවා මඩ යට ගහමුකකුලෙන් පාගා තව යට කරමුඑක් වූ අය ලඟටම අඬ ගසමුඅසා සිටින්නට රස කවි කියමුමෙම කවියෙන් සඳහන් කර ඇත්තේ වල් පැළ ගලවා අලුත් පැළ සිටවන ආකාරයයි. වල් පැළ ගලවා ඒවා මඩ යට ගසා කකුලෙන් පෑගිය යුතුය. පසුව අලුත් පැළ සිටවිය යුතු වේ.බොහොම ගන්ටනම් නෙලුමෙන් අස්වනුහරිම හොඳට නෙලුමක් ඕනෑ වෙනුකොහොම කළත් බෑ නොනෙලා දැනගනුනෙලුම තමයි දෙන්නේ රන් අස්වනුනෙලුම නිසි ආකාරයෙන් සිදු නොකළහොත් බලාපොරොත්තු වන ආකාරයේ සරු අස්වැන්නක් ලබා ගත් නොහැකි බව මෙම කවියෙන් පැහැදිලි කෙරේ .
Wednesday, November 15, 2017
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
hodha lipiyak
ReplyDelete